Żywice syntetyczne, to substancje produkowane w konsystencji płynnej, półpłynnej lub miękkiego ciała stałego. Zawierają reaktywne grupy funkcyjne, co umożliwia dalsze prowadzenie polireakcji bądź sieciowania. Mają bardzo szerokie zastosowanie: są m.in. składnikami klejów i farb, a po usieciowaniu stają się materiałami o bardzo korzystnych właściwościach mechanicznych.
Metylohydroksyceluloza rozpuszczalna w zimnej wodzie i nierozpuszczalna w ciepłej oraz rozpuszczalnikach organicznych. Roztwory wodne posiadają neutralne ph
Metylohydroksyceluloza rozpuszczalna w zimnej wodzie i nierozpuszczalna w ciepłej oraz rozpuszczalnikach organicznych. Roztwory wodne posiadają neutralne ph
Metylohydroksyceluloza rozpuszczalna w zimnej wodzienierozpuszczalna w ciepłej oraz rozpuszczalnikach organicznych. Roztwory wodne posiadają neutralne ph
Hydroksypropyloceluloza, niejonowa, rozpuszczalna w wodzie i większości rozpuszczalników organicznych polarnych.
Hydroksypropyloceluloza, niejonowa, rozpuszczalna w wodzie i większości rozpuszczalników organicznych polarnych.
Hydroksypropyloceluloza, niejonowa, rozpuszczalna w wodzie i większości rozpuszczalników organicznych polarnych.
Hydroksypropyloceluloza, niejonowa, rozpuszczalna w wodzie i większości rozpuszczalników organicznych polarnych.
Metylohydroksyceluloza rozpuszczalna w zimnej wodzie i nierozpuszczalna w ciepłej oraz rozpuszczalnikach organicznych. Roztwory wodne posiadają neutralne ph
Unikalne właściwości poszczególnych typów żywic syntetycznych pozwalają na tworzenie całej grupy produktów charakteryzujących się właściwościami dedykowanymi dla specjalistycznych zastosowań. W zależności od rodzaju są miękkie i elastyczne; rozpuszczają się łatwo w węglowodorach aromatycznych i chlorowanych, estrach, ketonach oraz alkoholach lekkich lub wodzie. Odporne na mikropęknięcia, posiadają bardzo dobrą przyczepność, odporne na działanie warunków atmosferycznych i chemicznych, wykazują różne poziomy skurczu w procesie utwardzania.
Preparaty na bazie metylohydroksycelulozy, np. Tylozę MH 300 P stosuje się w konserwacji papieru, fotografii i tkanin. Rozpuszcza się w zimnej wodzie, jest obojętny chemicznie. Przy sklejaniu rozdać lub rozwarstwień płótna, tkanin i skóry bardzo dobrze sprawdza się Polvammide. Jest to sproszkowany kopoliamid. Posiada bardzo wysoką elastyczność, jest utwardzany termicznie i odwracalny. Jako spoiwo do pigmentów oraz jako składnik niektórych werniksów stosowane są preparaty na bazie żywic mocznikowo-aldehydowych, np. Laropal A 81. Jego zalety, to niska lepkość, samowygładzanie, wysoki połysk, niska polarność i duża odporność na żółknięcie. Rozpuszczalny w średnio polarnych rozpuszczalnikach.
Regarlez 1094 - posiada odporność optyczną zbliżoną do żywic naturalnych, odporny na procesy starzenia. Alifatyczna żywica stosowana jako składnik werniksów końcowych, zwłaszcza do prac malarskich wykonanych na płótnie i drewnie. Rozpuszczalna (odwracalna) w benzynie lakowej, ekstrakcyjnej, octanie butanu. Doskonałym utrwalaczem do malarstwa olejnego, pastelowego oraz klejem do papieru jest preparat na bazie hydroksypropylocelulozy Klucel G. Rozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych polarnych, kompatybilny z naturalnymi gumami, skrobią, emulsjami akrylowymi i winylowymi. Odwracalny w wodzie. Polimery termoplastyczne z reguły charakteryzują się wysoką odpornością na starzenie i odwracalnością. Aquazol 500 znajduje zastosowanie jako spoiwo do podklejania oraz konsolidacji warstw malarskich. Może zastępować klej zwierzęcy lub dyspersje wodne.